Recensies

Recensies Huygens Consort

Volle Reestkerk geniet van kerstconcert Huygens Consort.

© NDC/ Hans Berkenbos 24-12-2018

Balkbrug - De afgeladen Reestkerk bewijst het gelijk van de Stichting Kamermuziek Oud Avereest om het concert van december een week later te doen dan normaal. ‘We hebben ervoor gekozen om dichterbij kerst te zitten’, laat de organisatie voorafgaand aan het concert van het Huygens Consort weten.
Al ruim voor de aanvang van het concert vormt zich een lange rij wachtenden voor de ingang van de Reestkerk. Het Huygens Consort heeft een goede naam opgebouwd en heeft al vaker in de Reestkerk opgetreden. Het vocaal kwartet, bestaande uit sopraan Lin de Jong, Henriëtte van der Laan (alt), Hans Tijssen (tenor) en André Geerts (bas), komt zingend de kerk binnen en maakt een opgang naar het balkon. De kerstliederen uit de 16e eeuw en de tijd van de Renaissance klinken als vanzelfsprekend bij de akoestiek van de kerk. Spaanstalige liederen

Eenmaal terug op het podium wordt het concert vervolgd met enkele Spaanstalige kerstliederen, zoals Nino Dios d’amor herido en Dime Nino. Het Huygens Consort laat direct horen dat men goed thuis is in verschillende muzikale stijlen, maar ook stuk voor stuk over fantastische stemmen beschikken.
Vanuit het Spaans gaat het naar het Duits van Distler, Praetorius en Bach waarvan het Consort ‘Ich steh an deiner Krippe hier’ zingt. Na het vrolijke Spaans klinkt het lied weer stemmig gedragen. Heel anders is het Adventi Enek van Kodaly waarbij de melodiepartij op verschillende toonhoogten gezongen wordt. Muzikaal leider Hans Tijssen heeft de vijfstemmige uitvoering ‘Mary did you know’ van Pentatonix herschreven naar vier stemmen. Het moet gezegd worden dat de vijfde stem tijdens dit concert niet gemist wordt.

Met het zingen van bekende Engelse Christmas Carols en Amerikaanse spirituals wordt het Kerstconcert afgesloten. Maar niet nadat het Huygens Consort een toegift gegeven heeft: We wish you a merry Christmas and a happy New Year. Het dankbare publiek geeft het Huygens Consort nogmaals een staande ovatie. ‘Dat had van mij nog wel een tijdje langer mogen duren’, zegt een van de bezoekers na afloop. De man heeft duidelijk van het concert genoten.

Romantische inspiratie in de natuur van Haerst

Stentor - 23 juni 2014 (Openluchtconcert door Musica Michaelis en het Huygens Consort langs de Vecht bij Haerst, 21/6)

RECENSIE I ZWOLLE - Ooit, jaren geleden, had Zwolle een openluchtconcert op het Stationsplein. Helaas is die traditie een zachte dood gestorven. Maar op 21 juni, de langste dag van het jaar, trakteerde Musica Michaelis samen met het Huygens Consort Zwolle op een leuk, informeel concert. Musica Michaelis is een professioneel ensemble met het bijbehorende niveau. Toch is musiceren in de open lucht een opgave apart: akoestiek ontbreekt en stemmingsproblemen liggen voortdurend op de loer. Een strijkersgroepje onder leiding van violist Bas Egberts bracht enkele arrangementen met daarin een muzikale knipoog. Zo klonk het welbekende Ave Maria van Bach/Gounod onverwacht speels door de pizzicato bespeelde viool van Egberts, waarbij Thirza van Driel in fraai legato de melodie speelde. Geen arrangement maar juist verrassend origineel in beide betekenissen van het woord waren enkele bagatellen van Dvorák door harmonium plus strijkers. De Scandinavische romantici staan bekend om hun inspiratie door de natuur, dus wat is er dan mooier dan dit te beluisteren in het pittoreske Haerst? In de avondschemering begonnen bovendien de vogels zomaar door de muziek heen te zingen; een scenario waarvan Olivier Messiaen gedroomd zou hebben.

Het informele karakter van dit concert klonk ook door in de bijdragen van het Huygens Vocaal. Want na een ‘deftig’ madrigaal van Palestrina bracht dit vocale kwartet een geinige, gesproken fuga over de rode Hanzebrug, de nieuwe spoorbrug over de IJssel, en passant het politieke gekrakeel op de hak nemend. En ondertussen kleurde de avondzon langzaam van geel via oranje naar rood om tenslotte in de Vecht te verdwijnen. En over de Vecht gesproken: veel muziek op deze avond hield een verwijzing in naar het water. Musica Michaelis bracht “Il tempesta di mare” (de storm op zee) van Vivaldi en Lin de Jong zong met haar mooie slanke sopraanstem “Au bord de l’eau” van Fauré.

Ernst en humor kwamen samen bij een uitvoering-in-een-notedop van Purcells “Dido and Aeneas”, waarbij Lin de Jong op humoristische wijze het verhaal van de opera vertelde. En toch was het daarna eventjes slikken van emotie toen Henriëtte van der Laan, heel puur en zonder enige opsmuk, de wereldberoemde stervensaria van Dido zong. Een perfecte mix van leuk en mooi, deze avond.

Door Lex Gunnink

Huygens Consort erfrischte in St. Clemens

Münsterischer Anzeiger - 16 juni 2006

Münster-Hiltrup. Zur Weltmeisterschaft hatte Hiltrup wieder eine hochkarätige Equipe aus den Niederlanden zu Gast: Am Sonntagabend gestaltete das Huygens Consort in St. Clemens eine geistliche Abendmusik (12. Juni 2006). Der Leiter des Huygens Consort, Hans Tijssen, studierte gemeinsam mit Henk Plas am Konservatorium in Zwolle. Gästen von St. Bernhard in Angelmodde ist er durch mehrere Konzerte bekannt. Plas war dort Kirchenmusiker.

Das Programm versprach manche Gegenüberstellung und damit interessante Kontraste: Katholische gegenüber evangelischer Tradition, das 16. gegenüber dem 20. Jahrhundert und schließliche die italienische Schule (Palestrina) gegenüber jener Norddeutschlands und der Niederlande. Das lösten die Sänger mit Könnerschaft und Leidenschaft ein. Lin de Jong sang einen wunderbar klaren, in die Tiefe gehenden Sopran, Henriette van der Laan Alt, Theo Franken den Tenor und Mandré Koops den Bass. Sie boten Werke von Schütz, Palestrina, Goudimel, Sweelinck, Kaminsky – so kurz wie vollendet: „Aus der Tiefe rufe ich, Herr, zu dir“ – und Hugo Distler.

Deutlich wurde, dass die Komponisten des 20. Jahrhunderts ihre Vorgänge genau studiert haben müssen, so Distler Ende der dreißiger Jahre das Werk Bachs. Besonders in einem Teil von Distlers „Der Jahreskreis“ zeigte das Consort eindrücklich die geforderte Perfektion im Einklang der vier Stimmen. Durchgängig bewährte sich ihre sichtbar hohe Konzentration auf das fordernde Dirigat Tijssens.

In Intermezzi präsentierte Plas an der Orgel den modernen Engländer William Mathias, dessen an spannungsgeladenen Disharmonien reiches Jubilate klanggewaltig endet. Aus der Reihe fiel auch Johann Sebastian Bachs „Nun danket alle Gott“ – es ist, Bachs Bräuche verlassend, von Ganztönen geprägt und sehr einfach gehalten. Mit Sweelincks „Vater unser im Himmelreich“ griff Plas auch den roten Faden der Sänger auf. Seelincks 121. Psalm besticht durch den schönen Dialog von Frauen- und Männerstimmen.

Die Sänger versprachen, bei einer Rückkehr in Münsters Südosten auch ein Werk ihres Namensgebers Huygens aufzuführen. Constantijn Huygens war Sprachgelehrter, Diplomat, Komponist und der im 17. Jahrhundert führende Dichter Hollands. Nach seinem Sohn Christian wurde eine Weltraumsonde der Europäischen Raumfahrtagentur benannt.

Die Hörer, spendeten kräftigen, wohlverdienten Applaus für die hervorragende, mitreißende Darbietung.